Nisan. Ayların en zalimi diye
adın çıksa da
biz seni hasretle düşlerdik hep
uzun kış gecelerinde.
Bilirdik geleceğini salkımlar
erguvanlarla
külrengi bulutların ardından.
Masallar anlatırdık o uzun kış gecelerinde
zamanla yarışırken,
gözümüz çölleri çağrıştıran kum saatinde.
Gizlice sorardık kendimize:
“Susuzluktan,
ve susuzluk korkusundan
yakınan
bir bezirgân mıydı o kızgın çöllerde
dolaşan yolunu şaşırmış adam?”
Bilirsin, bir yerlerde anemon diyorlar
Manisa lâlesine,
ama sen gene de Cezayir menekşelerinden
şaşma.
Rüzgârların adlarını öğretmeyi de unutma
çocuklarına.
rüzgârların adlarını ve şifalı otları
ve yeryüzünde ne varsa yararlı olan.
Cevat Çapan
-Sözcükler D. Mayıs/Haziran 2017-
Yorum yazabilmek için oturum açmalısınız.