BÜYÜLÜ GEÇİTLER – Neşe Yaşın

Veda meleği dans ediyor
ürpererek müziğiyle zamanın
üzgün içimde sana batan güneş
tutuşup ışıyan düş damlaları

Gidişin bir yıldızdı
tutkunun aynasında
kırılıp parçalanan

Bir şehir
kuleleri yıkılan

Bir soru
çığlık çığlık yanan

Kara gözlerinde derin anlatılar
uzak bir kıyıdan bakan
sessizliği karışıp
acılaşan

Kayboluşun sisiyle uzaklara giden
incecik keder yolu gözlerinin
içimin sönük deniz feneri
buruk sevişmeler dalgınlığı
büyülü geçitlerde sırları öpüşlerin

Penceremde tıklayan bahar sesi
sevinçlerin eşiğinde burulmuş
o incecik ipi kavuşmanın
tam sarılacakken kopmuş

Neşe Yaşın
-üşümüş kuşlar-

Adı Güzel – Haydar Ergülen

Güzel bir kadın var
maviyle lacivert arasında
akşamla gece arasında
göksel, yıldızlı, yakamoz yaratan,
güzel bir yerin var aramızda
ve güzel boşluğun yanımızda
gök senin, ay senin, yıldız senin
sen onların bize bakışı gibisin
hepsi toplanmış gece olmuş sende
gece sende bir çift göz olmuş
bize bakıyor,
bizi yakıyor!

Haydar Ergülen
-öyle küçük şeyler-

Rıfat Ilgaz (7 Mayıs 1911 – 7 Temmuz 1993) Anısına saygıyla…

YALNIZLIĞIMI ANLATIYORUM – Rıfat Ilgaz

Koğuşta inceden bir lizol kokusu
Dışarda tam tamına On Sekiz Şubat
Ne üstümdeki örtüler ısıtıyor beni
Ne altımdaki yatak
Ellerini arıyorum sıcak ellerini

Kuruyan dilim tutuşan alnım
Garipliğim nöbet nöbet gecemde
Susuzum, ilaçsızım, sensizim
Sıcak dudaklarını arıyorum

Camlarda karayel acımasız
Nereye baksam can çekişmesi
Gece… Yol boyu memleket memleket
Işıtsın iyimserliğin içimi
Dağılsın ölüm korkum bir görün
Aydın bakışlarını arıyorum

Rıfat Ilgaz
(1961)
-Soluk Soluğa-

kır evinde – Mustafa Köz

Dalgalarına al, beni diyor kadın
denizlere sar yüce
ben seninle yaşadım, ince
yapraklarına dola beni
açılsın yedi derya yelkeni.

Kalbim, diyor adam
kıyıya çekilmiş kırık bir sandal
taşımaz ikimizi bu elem.

Kadın susuyor,
bir kırlangıç geçiyor öteden
gagasında az kullanılmış bir gökyüzü.

Mustafa Köz
-rüzgâr yanığı-