GÖRÜNÜ – Ahmet Muhip Dıranas

Yüzü esrarlı bir adam
Penceresinde bu akşam
Çisentiyle temizlenen 
Parlak damların üstünden
Bir ışık nehri akmada.
Şehrin üstüne semadan;
Şakır sessizliği bozmadan
Kanatları altın kuşlar
Güneş batmaya kadar.
Batıdan doğuya uzanan
Geniş bir gökkuşağından
Sükûn bir rahmet halinde
Arza inmede, inmede
Ve ellerini duaya
Kaldırmada her şey güya.
Penceresindeki adam,
Yüzünde ne sevinç ne gam,
Alabildiğine geniş
Gözlerini ufka dikmiş
Sanki bir ebediyete
Bakmada hayret içinde.

Ahmet Muhip Dıranas
-Yağmur, Gül ve Eller-