DAL DİLENCİ DENİZ – Oktay Rifat

OKTAY RİFAT DAL DİLENCİ DENİZ.jpg

Yaşlı bir orman esniyordu
uykusunda yokuşun
ve dilenci üşümüz
kapatarak göksel pancurunu
savuruyordu küllerini yazın

son balkon mavisini tutuyorduk
bir balon gibi havada
hem orada hem burada
cam kırıkları denizin
ki şarkısı çakıllık ayakları kan içinde

ağaçlar yorgun
bir ölünün gölgesine uzanıyorduk.

Oktay Rifat
-bu dünya herkese güzel-
(dışarıda kalan şiirler)