ıslak gözlerine bakıp durma harflerin
deli olurmuş sevdaların ahengi
bir ayağı öbüründen habersiz zaman
mektuplara sığınan gezgin mülteci
olacaksa kuş yaygarası olsun diyor
nasıl olsa bütün sorular hancı
sesimi çarpa çarpa yıkadım yüzümü
tefsirimi yarım bıraktım malûm hikâyelerin
orta boylu bir yanlış bırakıp hayata
gidecekmiş, gitsin
taze salkım olsun eski şaraba
çıplak kalsın kokusunda gömleği
yakışmıştı oysa, safaları akşamın
her anını giyinen yalın zamana
yazdı, derken pat kasım!
evet, sıradaki dilekçi
zaten acı tüterdi ısmarlanan sevinçler
üzerlik üzgünüydü kırları çocukluğun
Zeynep Uzunbay
-Kim’e-
Görsel: (c) Alexei Drangovskiy
Yorum yazabilmek için oturum açmalısınız.