İşte buluştuğumuz yer
ölülerimizle, eski sevgililerimizle,
yaprakları savrulan çınarın altında.
Şimdi daha solgun
karşı kıyıdaki mor dağlar,
sıvası dökülmüş saat kulesi bile
vazgeçmiş zamanla yarışmaktan.
Oysa biz yeniden anlatmak için
burdayız
ezberimizdeki masalları,
yeniden yeşertmek için yangının yakıp
kararttığı ormanı. Aşırı bir iyimserlikle,
kar, bora, fırtına ve bu kara kış gününde bile,
hatırlamak için o yaz sabahlarımızı
mavisini ipek böceklerinin dokuduğu
ve kuşların, çiçeklerin dilini konuşan.
Bizi şaşırtacak yollara çıkmak için
işte buluştuğumuz yer. Ama sen
yitirmek istemiyorsun yolunu,
eskilerin dediği gibi,
yum gözlerini ve yürü, karanlıkta
yürüyebildiğin kadar.
Cevat Çapan
-ara sıcak-
© Rich Lasinski
gelin canlar 
Yorum yazabilmek için oturum açmalısınız.