Tat almayı bilirim ama kokuları pek değil, dedi
Olsun dedim, renk körü olma da…
Kitap kapaklarından bir ev yaptık kendimize
Yağmurlu günlerde biraz aktı çatısı
Ama renkten yana cümbüş eksik değildi.
Sessizlikten anlam kuleleri sonra
İçinde hayat sesleri dinlediğimiz
Sokaktan topladığımız renkli camlar
Boğaz olup aktı önümüzden
Bir çan vardı Bach’a benzeyen
Durmadan yemeğe çağırırdı
Biz kucak kucağa günler geçer sanırdık
Meğer yıllarmış geçen
Olsun,
Geçmiş bir güzellikse
Daha da büyür gelecek
Turgay Fişekçi
-Nerdesin?-–
gelin canlar 
Yorum yazabilmek için oturum açmalısınız.