Pencere kenarına oturmuyorum artık
içimde buzul bir koridor
Aşkaçarım da kırık / Hangi durakta insem
hayat beni karşılamıyor
Geçip gidiyoruz sevda boylarını sessiz
Kaptan rotasından saklanıyor
Gece seferlerine kayıtlıyım bundan böyle
gündüze değdikçe biletim yanıyor
Ah, ipek molasından tanıdığım şarkıların
kılı bile kıpırdamıyor
Düşeceğimi söyledim ya uçuruma
kül ve huzur birbirini yiyor
Ahmet Günbaş
-Islık Burcu-
I.
Taşıma komşu durmuş
Bilmez miyim?
Hışırdar merhabası
alnımdaki rüzgârda
Çıngıl sesinden tanırım onu
giderayak
iki yürek arası
Kervanı şuramda…
Üzümden öksüz
zeytinden yetim
yürür mübadil mübadil
dilden taşkın acıyla…
Tanrı kapatmış gözlerini
göçünü yazdıktan sonra
pürüzsüz bir tarihin yollarında
Ötesi körfener –
miş
Fitiliyle buruşmuş…
II.
Suyun ki vicdanı geçirgendir
koluna girer şanlı yitiğimin
Ha! desen uyandırır şiirini
şıradan şaraba süzülen gemiler
Gülün ıslığıdır duyulur
sardunyalara doğru
Avluyu uyandır
uyandır avluyu
Sürsün cezvesini korzamana
Ezberine bir aşla çıkagelir
Ahmet Günbaş
-Islık Burcu-
